Opis: La Bataille d'Alger, l'empreinte: Reżyseria: Cheikh Djemai. Z Gillo Pontecorvo, Brahimem Hadjadjem, Ali Marokiem, Claudio Racca. Cheikh Djemaï wspomina genezę filmu fabularnego Gillo Pontecorvo Bitwa o Algier (1965). Poprzez zdjęcia archiwalne, fragmenty filmu i wywiady z osobistościami twórca filmu prześledzi podróż ważnego dzieła – od wydarzeń w Algierze Casbah (1956–1957) po prezentację Lwa „Or wywołującego gniew Francuzów” delegacji do Wenecji, która odcisnęła swoje piętno w historii kina w równym stopniu, jak w historii Algierii. Wydawnictwo Bitwa o Algier interesuje się związkami historii i kina w twórczości Gillo Pontecorvo, pokazując wzajemność pomiędzy rzeczywistością a fikcją, jak na przykład schwytanie Yacefa Saadiego, widziane w wiadomościach telewizyjnych tamtej epoki i przez fragment filmu. Dokument podkreśla „absolutne poszukiwanie prawdy” pożądane przez Pontecorvo, zbierając historie zarówno Algierczyków, takie jak dzieło napisane przez Saadiego w 1962 r., jak i historie francuskie poprzez ustne zeznania spadochroniarzy, w celu skonstruowania opartej na faktach historii wykraczającej poza wszelkie cenzura. Tortury stosowane przez armię francuską i pokazane w filmie były jednym z powodów zakazu jej stosowania aż do 2004 roku. Wreszcie Cheikh Djemaï kwestionuje historyczne dziedzictwo, jakie Bitwa o Algier pozostawiła w zbiorowej świadomości Algierii. Zauważa, że ​​fikcja wyparła historię, wspominając o dominującej roli Algieru w porównaniu z resztą kraju w wojnie prowadzonej na przykład przez FLN, a nawet o zajęciu miejsca Alego La Pointe, postaci ruchu oporu, którego symboliczne znaczenie opiera się całkowicie na filmie.